تو میگفتی که ماه روشن کابل فضای دیگری دارد
تو میگفتی که خورشید بلند کابلِ زیبا نمای دیگری دارد
مگر تو راست میگفتی!
نه اینجا آسمانی است
نه اینجا کهکشانی است
نه پغمانییست نه لغمانی
نه استالف نه بامیانی
تو میگفتی که شهر نو کابل بهتر از بهشت برین است
آری !
بیاد شهر نو هر لحظ ای قلبم تپش دارد
بیاد سینمای پارک و زینب نوحه ای دارد
وآن چهاراهی یقعوب و انصاری هوای دیگری دارد
وآن باغ علیمردان وشهر کهنه ای کابل
که قلب کابلِ زیباست
شکوه دیگری دارد
و آ ن دریای خشک و سرد
که از سالها عطش دارد
برایم منظر زیبا و یر از عظمتی دارد
چگویم از چمن !
چگویم از چمن آن ییکر سبزینه ای باغِ دلِ کابل
که در اسبق معیاد پر شکوه جشن
هنگام بهاران بود
مگر امروز رخسارش چو من افسرده افسرده ست
من اکنون سخت گریانم !
که آن پروان کابل باغ بالا موزیم و آرشیف کابل
قرغه و کاریزمیرو قندهارو لوگرو تخارو همه کشور افغان
به نامردی نامردان چقدر اندوهباران است
من اکنون سخت حیرانم!
مگر نشنیده ای گاهی که میگویند
(انسانان زگل نازکترو از سنگ اند سختر)
که من دریافتم این مردم افغان
که از (گل نازک و از سنگ اند سختر)
چسان این مردم افغان
فصولِ پر شقاوت را
نظام پر ز ذلت را
هوای یر کدورت را
نهادِ پر ندامت را
نگاه پر زحسرت را
و آن دست دراز چهار سمت یر دخالت را
به ملک وشهروقوم خویش
چگونه با هزاران درد بدبختی
با هزاران یاًس ونومیدی
تحمل میکنند و صبر ها دارند
چگویم !
چگویم ملک زیبایم سراپا پر زافغان است
پریشان است
هراسان است
دلش هر لحظه لرزان است
برای مرگ من
مرگ تو و امثال مایان
سخت گریان است
چرا هر لحظ ای زخمی که بردارد
گروه از عزیزانش به خاک و خون لغزان است
و درسوگ عزیزانش چقدر اندوهباران است
و از بهر دخالت های دشمن
روس وامریکا وهر دم
دست پاکستان و ایران
سخت غمگین است
و من باید بگویم :
مردم افغان نماد از دلیری هاست
نمادِ همت وغیرت
که تاریخ هم گواه است و شهادت میدهد
بر فرد فرد مردمِ افغان
